Bebektik öcü geliyor ,tavalı kedi geliyor diye korktuk korkutulduk.Öcünün , tavalı kedinin ne olduğunu bilmeden. Annelerimiz de korkutmayı çok severdi beyav.
Az büyüdük “ Hamit Dede´ye veririm seni , kulaklarını yer” diye korkutulduk. Hamit Dede çocukları gördü mü takma dişlerini takırdatıverirdi rahmetli. Gel de korkma.
Geceleri baykuş sesinden , gündüzleri uğursuz karganın yakınımızda ötüşünden korktuk, korkutulduk. Uğursuzluk sayılırdı.
Elektiriğin olmadığı yıllarda karşı bağdaki Aksakallı Dede denilen yatırdan, kan bağırmasından bağıra bağıra öbür tepeye doğru gitmesinden korktuk, korkutulduk. Halbuki ne aksakallı dede varmış , ne kan bağırması.
Oyun oynamayı uzatıp akşam karanlığına kalınca önümüzü şeytanın keseceğinden korktuk, korkutulduk. Eve geç gelmemeye çalıştık.
Mezarlıktan gece geçmeye korktuk.Ölüler yolumuzu kesecekmiş. Bilmiyorduk ki ölüler zararsızmış, asıl dirilerden korkmalıymışız.
Ama en çok babamızdan korktuk. Allah´tan korkar gibi. Sopa ganiydi o zamanlar. Cennetten çıkmaydı, öyle derlerdi.
Yemek yerken yere kırık dökersek , basarsak, nasibimizi bitirmezsek Allahın çarpacağından, rızıksız bırakacağından korktuk, korkutulduk.
Bir ara jandarmadan çok korktuk, şehre geldik polisten korktuk. Ama en çok Ağadan ve patrondan korktuk. Memur olduk amirlerimizden korktuk, tir tir titredik soğuktan titrememiştik o kadar.
Büyüdük işsiz kalmaktan korktuk., iş bulduksa işten atılmaktan korktuk. Sen bilirmisin işsizliğin ne olduğunu?
Memlekete komünizmin geleceğinden çok korktuk. Komünizmi telin mitinglerine katıldık. “Aha bu kış gelebilir dediler bereket gelmedi” herhalde yolu bilemedi, korktuk, korkutulduk.
Gün geldi Şeriat gelecek, İran´a, Arabistan´a döneceğiz diye korktuk , korkutulduk.
Sonra Saddam´ı,El Kaideyi çıkardılar, füzeleri bilmem neyi varmış, bizi de vuracakmış diye korktuk, korkutulduk. O bizi vurmadan ABD bizim adımıza onu vurdu da kurtulduk. Oh çektik ama boşunaymış.
Rusya dan Çin den çok korktuk.Komünizmi bizim ülkemize salıverecekler diye. Beceremediler mi onlarda bizden mi korktu acaba?
Depremden, afetlerden, gazi olmaktan, şehit olmaktan korkmadık,inadına inadına üstüne gittik.
Sonra baktık ki çoğu korkularımız yalan ve uydurmaymış. Sağ gösterip sol, sol gösterip sağ vurmak için icat edilmiş bunlar. Egemenlerin bize dikte etirdikleri şeyler olsa gerek. Bu egemen bazen annedir, bazen babadır, bazen yönetenler, yön verenler…vb.dir.
Ben ise en çok Allah tan korkarım . Çarptı mı tam çarpar. BİLENE!
Aç kalmaktan, açıkta kalmaktan, parasız olmaktan, işsiz kalmaktan korkarım.
Ya siz ? Allah´tan korkmuyorsan hepsi geçici korkuymuş. Anlayana,ANLAYANA.
Ne korkak adammışıM be ! Yazıklar olsun bana. Sizin evde de, sizin köyde de bunlar yaşanmış mıdır?
Korkuların olmadığı bir dünyada yaşamak dileğimle…
Aşınız katıklı ve sıcak, hayatınız onurlu ve özgür olsun.
Sevgiyle dolun, sevgiyle kalın.
YORUMLAR