İnsan bazen serseri yönünü öne çıkarmalı.Benliğinde var olan, gizlediği özellikleri hissetmeli, yaşamalı.Hayatın reddedilen, kurallar adına gözden çıkarılan ayrıntılarda nefeslenmeli.
Serseri; kendisini ve hayatı seven, hayatı kendine göre yorumlayan ve yaşayan cesaretin kimliğidir.Ne adına olursa olsun yapılan dayatmalara aldırmaz,kuralları umursamaz.O Dünyaya kendi penceresinden bakar.onun için önemli olan yaşanan andaki alınan tattır.Dünyaya bir kere gelindiğinin farkındadır.Yaşamın her dakikasını önemser…
O yaşanan her zaman diliminde yeni güzellikler,yeni coşkular, yeni sevgiler keşfeder ve sonuna kadar yasar.Hayal ve umut denizinin sonsuzluğuna yelken açar… Onun için sorumluluklar birer angaryadır, sıkıcıdır, dayanılmazdır.
Serseri yanımı özlediğim çok olur.Hele kıstırılmış, kurallarla kuşatılmış, mekanikleşmiş, kişilikleri ezen hayat temposu içinde sanki bir başkaldırı gibi gelir serserilik ruhu veya ben öyle zannederim .önce hesapsız kitapsız alıp basını gitme duygusu kaplar içimi.Sonra gözümü kapatarak içine yuvarlanıp kaybolduğum hayaller, hayaller…
Günlük tıraş olmayı bırakırım.Saçlarımı tarasam da olur, taramasam da.Saatlerin belirlediği zaman kilidini çözerim.İstediğim kadar uyurum.Sonra itinayla hazırladığım kahvaltı masasına otururum.kahvaltı ederken gazete okuma zevkini çıkarırım sonuna kadar.
En rahat giysilerimi seçerim.Rengi şekli modaya uygun olup olmadığı hiç önemli değildir.Sokağa attığım ilk adımda işe veya bir randevuya yetişme telaşım yoktur.Artık zaman bana aittir, sokaklar bana aittir, hayat bana aittir.İçimi çocuk coşkularım kaplar,yüreğimde ılık nefesini hissederim.
Ezberlediğim sokakları caddeleri reddeder ayaklarım ara sokakları, kenar semtleri keşfe çıkar. Bir arsada top onayan çocukların arasına karışırım.İp atlarım.Parklarda çeşme başlarında çamura ve tere batmış çocuk yüzlerinin şiirsel güzelliklerine dalar giderim. Serin bir gölgede dinlenirken gökyüzünün maviliğini avuçlarım.kuşların peşi sıra uçar gider sıkıntılarım,dertlerim.Kahve köselerinde tartışmaları yüksek sesle yapılan muhabbetlerini dinlerim.Hayatın kendi doğal akısı içindeki dalgalanışın sessiz tanıklığından büyük keyif alırım
Çıtır çıtır taze bir simit, tomurcuk kokulu bir cay ve ardından gelen sigara keyfi…Bahçelerden pencere içlerine tasan çiçek ve renk armonisi, aheste yaptığım vitrin turu keyfimi tamamlar.Avareliğim bütün güne yayılır.
Arada bir serseriliğin o güzel kendine has özgürlüğünü yasamanın tadı ruhumu dinlendirir.
YORUMLAR